Een tas vol zenuwen: mijn eerste TFP Fotoshoot

Het was een zonnige zaterdagochtend toen ik vol enthousiasme op weg was naar mijn allereerste TFP (Time for Print) fotoshoot. Mijn hart bonsde in mijn keel, en mijn gedachten raceten alle kanten op. Ik had mijn (te veel) favoriete kledingstukken in (te veel) tassen gestopt, want ja, je weet maar nooit, toch?

Ik stapte de studio binnen en ontmoette de fotograaf, een vriendelijke en ervaren professional. Hij begroette me met een glimlach en stelde me meteen op mijn gemak. Maar ondanks zijn vriendelijkheid en expertise voelde ik me nog steeds zenuwachtig.

Terwijl ik me klaarmaakte voor de shoot, leek mijn tas steeds zwaarder te worden. Ik had schoenen, accessoires en extra kledingstukken meegenomen "voor het geval dat." Mijn gedachten raakten verstrikt in een wervelwind van onzekerheid. Wat als ik niet goed genoeg was? Wat als ik mijn poses niet kon vinden? Wat als...?

De fotoshoot begon, en ik stond voor de camera met een glimlach die niet helemaal oprecht aanvoelde. Mijn onhandigheid was duidelijk terwijl ik probeerde te poseren en mijn ogen niet van de fotograaf kon afhouden. Het voelde alsof ik niet in staat was om mezelf volledig in het moment te laten opgaan.

Gelukkig was de fotograaf geduldig en begripvol. Hij gaf me aanwijzingen en moedigde me aan om te ontspannen. En langzaam begon ik me te realiseren dat ik mijn tas vol twijfels en onnodige bagage moest laten vallen. Ik moest leren om vanuit de fotograaf te kijken, om te vertrouwen op zijn expertise en om mijn ware zelf te laten stralen.

Naarmate de shoot vorderde, liet ik mijn angst en zenuwen langzaam los. Ik begon te vertrouwen op de aanwijzingen van de fotograaf en begon te voelen wanneer de  momenten zich voordeden. De clicks van de camera klonken als muziek in mijn oren, en ik realiseerde me dat ik aan het transformeren was voor de lens.

Toen we de foto's later bekeken, kon ik niet geloven dat ik in de studio dezelfde persoon was die op de beelden straalde. De fotograaf had mijn 'mooiste variant' weten vast te leggen, en ik had geleerd om vanuit zijn ogen te kijken.

Die dag was niet alleen een fotoshoot, maar ook een reis van zelfontdekking. Ik besefte dat de grootste uitdaging soms niet voor de camera staat, maar in het vertrouwen op jezelf en de mensen om je heen. En dankzij die eerste TFP fotoshoot, ontdekte ik een nieuwe passie en een dieper begrip van wat het betekent om een model te zijn.

Dus, de volgende keer dat ik een fotoshoot inging, bracht ik geen gigantische tas vol twijfels en onnodige bagage mee. In plaats daarvan bracht ik vertrouwen, enthousiasme en de wetenschap dat ik kon stralen voor de camera. En dat, was het begin van een spannende tijd in de wereld van model-worden én zijn!